Stil

't Kan soms zo stil zijn in mijn hart.
Ik heb niets meer te duchten.
De onrust is verdwenen en
bekommernissen vluchtten.
Er blijft een vacuüm dat elk woord
zijn adem heeft ontnomen
en in die weidse stilte kan
God vredig binnenkomen.
't Kan soms zo stil zijn in mijn hart.
Wat zal ik hier nog zeggen?
Zelfs alles wat ik heim'lijk denk
kan ik terzijde leggen.
Mijn God, vanwaar die kalme rust,
die rimpelloze zeeën.
U als mijn Vader, ik als kind,
genietend met z'n tweeën.
't Kan soms zo stil zijn in mijn hart
dat mijn gedachten zwijgen,
geen angsten meer van buitenaf
met kwellingen mij dreigen.
En in die stilte vind ik God,
kijk ik Hem in Zijn ogen.
Ik zie geen boosheid, geen verwijt,
alleen maar mededogen!

home           volgende