een steegje zo'n pittoresk smal steegje met al zijn wel en wee het neemt me in gedachten naar vroeger jaren mee ik zie een man er moeizaam met zijn negotie gaan een hond staat bij een poortje en slaat wat dreigend aan er joelen enk'le kind'ren met 'n zorgeloos bestaan en van de and're zijde komt stil een blinde aan ik zie een grijsaard schuif'len hij draait zich doelloos om en even later is het dat'k tot bezinning kom zo'n pittoresk smal steegje 'k zie er het lijden in: een lichtstraal aan het einde en duister in 't begin je denkt: hoe zie ik ooit nog een straal vol zonnelicht en even verder schijnt hij precies op je gezicht fd                         home volgende