een kleinood

het is zo stil geworden
 er is een lege plek ontstaan
een diepe wond geslagen
die niet zo snel meer dicht zal gaan
want als verdriet en vreugden
zo lang en innig zijn gedeeld
dan vraag je of de tijd wel
de allerdiepste noden heelt

je voelt je vaak verlaten
naast die vertrouwde lege stoel
men zegt: dat gaat wel over
maar 't geeft je nu zo'n kil gevoel
en zelfs de mooiste woorden
al zijn ze nog zo echt gemeend
doen je toch niet vergeten
waarom je ziel zo zachtjes weent

en toch komen er tijden
waarin de boom weer kleurrijk bloeit
en takken zullen groenen
die nu zo smart'lijk zijn gesnoeid
waarin je weer kunt zeggen:
zelfs in dit ongevraagde lot
draag ik nog als een kleinood
mijn onbegrensd geloof in God!

fd

home