zij leven mee

soms voel ik dat ze bij mij zijn
ofschoon ze niet meer leven
en dat in dagen van verdriet
hun krachten mij omgeven
het lijkt of een onzichtbaar koord
de sluier tilt naar boven
ik krijg een groet op het moment
dat'k niet meer kan geloven

soms voel ik dat ze bij mij zijn
in uren van mijn smarten
dan klink er uit de eeuwigheid
een troostwoord in mijn harte
ik zie weer de beminden staan
die mij zo vaak verwarmden
en voel als eens de tederheid
waarmee ze mij omarmde

fd

home