mijn verhaal

je hoeft me geen antwoord te geven
al heb je maar heel even tijd
om stil naar mijn woorden te luist'ren
dan kan'k mijn verhaal aan je kwijt
je zult echt geen oplossing weten
maar daarom vertel ik het niet
ik wil je slechts deelgenoot maken
van al mijn verborgen verdriet

je hoeft me geen antwoord te geven
het zou ook niet mogelijk zijn
want woorden verbinden geen wonden
verzachten geen knagende pijn
maar als je gewoon naar me luistert
misschien met je arm op mijn stoel
dan krijg ik wellicht weer de tint'ling
van 'n blij en gelukkig gevoel

je hoeft me geen antwoord te geven
ik denk, als je mij maar begrijpt
mijn talloze twijfels beluistert,
dat 't antwoord vanzelf bij me rijpt
en knik je eens stil en nadenkend
dan heb ik daaraan al genoeg
dat geeft me weer moed om te leven
en is al veel meer dan ik vroeg

fd

home