vluchtelingen

daar lopen ze, door leed geslagen
de vluchtelingen één voor één
met niet te tellen bange vragen
gaan ze vertwijfeld langs me heen

ik zie de duizenden gezichten
van angst verwrongen voor me staan
en velen die zich doelloos richten
naar waar geen mens zou durven gaan

ik til de kind'ren op die huilen
en denk dan aan mijn eigen kind
dat altijd weer bij mij kan schuilen
wanneer het eens geen thuis meer vindt

ik voel me zo intens onmachtig
en loop verdrietig met ze mee
ik volg hun trieste vlucht aandachtig
nou ja...wel vlak voor de teevee