|
de
deur op een kier
de deur op een
kier en 't licht aan
ik denk er nog vaak aan voor 't slapen
het was vroeger toen ik kind was
tegen mijn angst het sterkste wapen
moeder deed de deur net niet dicht
en ze liet ook één lichtje schijnen
ach, die moeder van mij begreep
dat daardoor mijn vrees zou verdwijnen
en nu ik ouder
ben denk ik
als er velen bijna bezwijken
als zij door verdriet overmand
met angstige blik naar mij kijken:
zet die deur toch eens op een kier
laat je lamp in het duister branden
er is zo'n behoefte aan licht
en zorgzame, liefd'rijke handen
de deur op een
kier en 't licht aan!
moeder, ik zal
het nooit vergeten
als een hart door vrees wordt verteerd
zal ik die woorden steeds weer weten
fd
home
|