De Zoon van God
Hij liep er wat verlaten
bij,
de stille man in de woestijn.
't Was iemand zoals jij en ik,
niet overmatig groot of klein,
die zei:"Ik ben de Zoon van God
en van Mijn Vader uitgegaan!"
Maar velen gingen Hem voorbij
en slechts een enkeling bleef staan.
En gist'ren kwam Hij er weer
aan.
Ik zag Hem bij 't plantsoen
en nu, tweeduizend jaar nadien,
was het weer even net als toen.
Hij zei:"Ik ben de Zoon van God
en van Mijn Vader uitgegaan!
Nog altijd hebben wij geduld!"
Maar slechts een enkeling bleef staan!
Frits Deubel
home
|