Als een tempel

Als een tempel Hem ter eer,
majesteitelijk verheven,
'n onverwrikbaar monument
boven 't alledaagse leven,
juichend als Gods roepstem klinkt,
echoënd in blijde tonen,
zo zal 't beeld des harten zijn,
als Zijn pracht ons kan bewonen.
Maar hoe dikwijls is de ziel
slechts een onbereide woning.
Nergens biedt zij onderdak
aan de grote Hemelkoning.
Leeg en kleurloos is haar zaal,
spaarzaam klinken vreugdezangen,
om het hoogverheven woord
uit Gods hemelrijk t'ontvangen.
Wellicht iets meer heiligheid,
meer een hart, Gods grootheid prijzend,
met trompet en snaren zijn
goedertierenheid bewijzend,
als een tempel Hem ter eer
alle deuren, ramen open.
Zo een machtig bolwerk zijn
van geloof, van liefde, hopen!

home volgende